گریه اش دوام نداشت وقتی پیشنهاد بازی با تبلت را به او دادم به سرعت آرام شد و لبخند جای اشک را گرفت . بد قولی عمو صالح فراموش شد و تبدیل شد به لبخند
💙 چرا بعضی از ما همواره در ناراحتی ها و شکست های زندگی می مانیم؟؟
همه چیز می گذر .زندگی همواره سیاه یا سفید نیست .ترکیبی از این دو زندگی را می سازد.فکر کنید همیشه زندگی یکنواخت باشد،تصورش هم کسالت بار است.زندگی در نظر من باید مملو باشد از هیجان . چیز در کنار هم.تجربه های جدید،کار های جدید.زندگی یکنواخت بی روح است،کسالت آور است،بی معنا است.
پس گرسه ها تبدیل به لیخند می شود با گذر زمان و خنده ها تبدیل به گریه می شود
این خود ما هستیم که تصمیم می گیریم.
من هیجان را برخوشی صرف یا غم صرف ترجیح می دهم شما چه طور؟؟
اگر در غم هستی بدان پایانش نزدیک است و به خودت بستگی دارد
اگر در خوشی هستی بدان روزی پایانی دارد پس شاد باش و استفاده کن .
سید محمد رضی زاده
