درد می گیرد نگاهم جای ِ خالی ِ تـــــو را
چشم هایم در جدالی تلــــــخ با این درد ها
مات می ماند به یک نقطه که انکارت کند
عطــــر ِ تو اما،که می پیچد،دوباره پا به پا...
با تمام ِ خاطرات ِ خوبمان سُـــر می خورد
موج ِ بغضم،سیل ِ اشکم،روی ِ دستان ِ دُعا!
باز می میرم برای ِ لحظه ی خوشبختیَتـــــ
می سپارم باز چشمان ِ تو را دستــــ ِ خـــدا
حق ندارم گاهی از تو با خودم خلوتـــ کنم
حــــق نـــدارم باز بر گردم به متن ِ ماجـــــرا!
باز برگردم به روزی که نفهمیدم چه شـد!
دست ِ من در جیب ِ بارانیُ،دستِ تو چرا...؟
ناگهان در التهابِ دستـــــ های دیگــری...
کاش یک لحظه به احساس ِ عمیقم،اعتنا...
نه!نباید سهم من از عشق،دلتنگی شود!
باز بر می گردی از او،باز می بخشم تــــو را!
نوشته ای از دوستی به اسم مدادرنگی از وبلاگ جعبه مداد رنگی
یادمان عشق
